سلام.

این روز ها تمام ذهنم درگیر سرودن این ترانه بود،

ترانه که نه یک دل سروده نام زیباتریست برایش...

این دل سروده نذر است نذر یک شهید گمنام...

.

.

.

.

نشستم تموم مسیرو برات

با اشک چشم آب و جارو کنم

سرکوچه رو وقتی تو میرسی

با این ریسه ها باز چراغون کنم

.

.

یه قبری بهم دادن و میگن و

با این قبر خالی باید سر کنم

به جای تو توو قبر خالی گلم

بگو جسم کی روباید جاکنم؟...

.

البته باید پوزش بخوام برای اینکه فقط چند بیت رو واستون گذاشتم

دلیلش اینه که باید کی شعر رو ویرایش کنم ولی بازم ممنون میشم نظرتون رو راجع به همین چند بیت هم بگید.

اگه که کسی بخاد حتما متن کامل شعر رو خواهم گذاشت.

یاعلی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: